Sevgi

Sevgi

Cocuk, dunyaya gelir gelmez, kendini sevgi ve sefkat halesiyle sarilmis bulur. Varligina sebep olan anne-baba, etrafinda pervane gibi doner durur. Onun icin cirpinirlar, yemezler yesin diye, aglarlar gulsun diye. Sevgi, bir guctur, kuvvettir. Bu kuvvet en gucluleri en zayiflara hizmet ettirir. Tavugu, yavrusunu korumak icin kopege saldirtan ve olume goturen, iste bu kuvvettir. Yavrularina saldiran aslani, yarali numarasi yaparak kendisine celbeden ve yavrularini kurtaran ordege, bu isi yaptiran ayni kuvvettir. Yani sefkat, merhamet ve sevgidir. Civcivler tavuk, yavrular ordek olunca bu sevgi ve sefkat ortadan kalkar. Ama insanda oyle degildir. Bu duygu ve dusunce, olunceye kadar devam eder. Temel insani degerler uzerinde yetismis kisilerde, aile ve toplumlarda sevgi sadece nefsî ve kuru bir his degildir. Kabir kapisinda biten sevgi de degildir. Bu sevgi, ebedidir. Onun icin genclik gidip, maddi guzellik yerini ihtiyarliga biraktikca, kalplerdeki sevginin arttigini, yuvalarda daha bir huzur ve itminan tuttugunu goruruz. Insan, iradesini imânla guclendirdigi, mes'uliyet duygusuyla kontrol altina aldigi olcude kinlerini, nefretlerini musbete kanalize edebilir. Onlarin yerine sevgi, sefkat ve merhamet duygularini hâkim kilabilir. Maddi imkânlar, tek baslarina huzurun sebebi olamaz. Sevginin olmadigi bir kalbde, bir ailede ve bir toplumda huzur aramak beyhûdedir Ilâhi sevgiyi yakalayanlar, bu gercegin toplumdaki temsilcileridir. Onlar, cirkin gibi gorunenler de bile bir guzellik bulurlar. En kotu gorunen hadiselerde oldugu gibi, sevilecek yanlarinin olmadigi sanilan insanlarin bile iyi ve guzel taraflari vardir.. Guzel taraflari ile insanlara yaklasildigi zaman, sarf edilen emekler zayi olmaz. Insanlar kotu taraflari ile ele alindigi takdirde, iyi yonlerinden de istifade edilmez. Gonul erleri olumsuz duygu ve dusunceleri irade ve musamahalari ile tesirsiz hale getiren, hatta musbete kanalize eden kahramanlardir. Muhatabimizi sevdigimiz, saygi gosterdigimiz olcude kalbini kazanma imkâni buluruz. Sevgi Allah icin olmali. Aksi menfaat olur. Sevgi yolu, nebilerin, velilerin, salihlerin yoludur. Bu yolda, sevgi ve sefkatle yuruyenlere, hayatlari boyunca yuzlerine kapilar kapanmayacaktir. Bunlarin elinde sevgi, her dusmani yenecek bir silah, her kapiyi acabilecek sirli bir anahtardir. Anahtar, sevgi ve muhabbet olunca acilmayacak kapi yoktur. Irmaklar, sanki gulumseyerek piril piril ve siril siril akar. Gece akar, gunduz akar. Cevresini yesertmek, ovalari sulamak icin akar ve bir gun bahar cicekleri rengârenk etrafini sarar. Dunyanin dort bir yanina dagilan gonul erlerinin de girdigi her yer bir bahar guzelligi icinde sevgi, sefkat ve kardeslik suuruyla dirilir. Rengi ayri, tadi ayri, kokusu ayri meyve ve ciceklerin bahari renklendirmesi ve guzellestirmesi gibi farkli renk ve dile sahip insanlar da iclerindeki kini, nefreti ve dusmanligi yenip, diyalog, sevgi, muhabbet ve yardimlasma suurunu kazanip zulumden nefret etseler, mazluma sefkatle bakabilseler, dunya guzellesecek, gonuller huzur ve itminana erecektir. Sevgi, hep sevinc ve lezzet degildir. Bazen o huzundur gozyasi ve hasrettir. Bu, daha derin, daha icten bir sevgidir. Hasret ve huzunden meydana gelen sevgi iz birakir, unutulmaz. O sevgi, imânla beraber devam eder. Nice sevdiklerimiz vefat etmis, ebediyete intikal etmistir, ama sevgileri hâlâ gonullerimizdedir. Kavusacagimiz o tatli gunun heyecanini yasatir ruhlarimiza... Celik gibi sert degil, ipek gibi yumusak ol, fethet gonulleri. Eline firsat gecince simarik cocuk gibi olma. Allah'in sana lutfettigi nimetlerin sukrunu eda edebilmen icin insanlari otede sevindirecek gercek dost olarak ac acabilecegin kadar sefkat sineni, ger gerebilecegin kadar sevgi ve merhamet kanatlarini, arzularinin altinda ezilen su bicare zavallilara uzat elini, uzatabildigin kadar. Susuz kalmis bir kopege su veren kotu bir kadini affeden Allah, seni yolda birakmaz. "Kisi sevdigiyle beraberdir" gercegine gonul verenleri O, sevdiklerine kavusturur.





-Alinti-